May mga luna sa akong pagkatawo nga maglisod ko sa pagdawat. Ang nakalisod, wala nay laing mahimo niining mga dapita sa akong kinabuhi kondili ang pagdawat niini tungod kay kabahin kini sa akong pagkatawo; sa akong pagka-limitado. Tungod kay tawo ako, adunay utlanan ang akong pagkaako nga gibutangan ug timaan diha sa mga nagkalainlaing asprto sa akong kinabuhi. apan dili kini makapugong kanako sa papadayon sa panaw nga akong nasugdan. Dili ko kini tugotan nga mobabag sa akong relasyon ngadto sa Dios ug sa uban. Hinoon, mas sayon ang pagsulti sa mga buhatonon. apan ang pagsulti ko sa ingon hinaut nga magsulsul kanako sa pagbuhat sa mga pulong nga akong gibungat.

recollection

kagahapon sa among panag-ambitay sa among mga hunahuna uban ang akong tatay, nangutana ko niya kung unsay iyang gikahadlokan nga mahitabo sa akong kinabuhi kung daw maordenahan man ugaling ako. Mipahayag siya "Misalig ko nimo, ang imong kinabuhi sa gamay pa ka ug hangtud karon ako na nga nasaksihan ug misalig ko nimo"
Kadtong pamulonga dako kaayo ug ikatampo sa akong kinabuhi. hawa kini sa iyang mga ipangasaba nako kaniadto sa gamay pa k0ong bata hantud nga naabot kos pagkabayong-bayong. ako pa gani siyang mahinumduman sa una uban sa iyang mga pulong nga wa siyay pagsalig sa akong mga buhat ug mga trabaho.
Gibati ko ang kalipay, tumang kalipay. Nadasig ako karon sa pagpadayon sa pagsalig sa akkong kaugalingon. ug usab sa pagsalig sa akong kaugalingon ngadto sa Dios.
Buot kong sultihan ang akong mga ginikanan nga maningkamut ako uban sa grasya sa Dios nga dili ko budhian ang akong mga saad nga akong himoon subay sa orden nga akong dawaton.
Tabangan unta ako kanunay sa Dios nga way pagkatulog. tultulan unta kanunay ang akong mga tiil sa ,ga agianan nga bisan sigpit ug tagsa ra gilaktan apan sa Dios gikahimut-an.

Adunay mga gutlo sa akong kinabuhi nga akong maakusahan ang akong kaugalingon nga wa mahigugma sa Dios.