ANNUAL RETREAT SA MGA TAGA SEMINARIO MAYOR –
ariel demecillo dutosme
Grabe parts…first time nako…sakay sa eroplano…akong gisuwayan…pag-ampo ginamit ang breviario kauban ni Bernard akong classmate. Seguro ko nga di na mausab ang samang hitabo mao nga gilunggob namo ang maong kahigayonan sa pag-connect ngadto kang Lord sa aire samtang kami seminarista pa karon sa likod ning paril.
Annual Retreat man gud namo niadtong Oktubre 12-15. Didto kini namo gipahigayon sa Central Seminary sa Royal and Pontifical University of Santo Tomas, sa Manila, maong nakabyahe mis kahanginan. Didto, nagkabuang mig hinumdom sa among mga salitang ugat at salitang balbal sa paginusapay. Gibauran ko usab ang akong kaugalingon nga di magpunay’g hangadhangad kay masakpan unya ko nga dili taga-doon, nga di-ingon-nila.
Akong gidala sa akong pagretreat ang tanan kong gibati; ang kahangawa, kalipay, kahinam ug kabalisa. Mga pagbati nga bunga sa paghunahuna nga mao na kadto ang katapusang retreat namo isip laygo. Kay sa sunod namong retreat di na mi seminarista. Dugang pa niini mao ang gastohan sa umaabot nga ordinasyon kay mosugot kami’g sa dili, maapil mang gyud nang kwarta. Morag apiki ra ba gyud ko anang bahina kanunay. (Ilabi na gyud sa sitwasyon nga kung momahal ang lana, momahal pud ang mga palaliton tulin pas manatad, apan kung mobarato gani ang lana, dyutay ra gyuy nius-os.) Gastohanan, maoy napahimug-atan kos akong pangisip.
Samtang didto mi sa atubangan sa main building sa UST, kalit nga misuol ang sakit namo; kalit kami nga pagkaging sa dihang may misyagit og picture brothers! Ug sa dihang ako ang mikuhag hulagway sa akong mga kalumon, wa ko kaalinggat nga nahulog diay ang akong pitaka gikan sa akong camouflage nga karsones. Gibundakan pa gyud mig ulan di nanagan mi. Pila ra may sulti, ug sukad niadtong gutloa wa na gyud mi magkita ug sa akong pitaka.
Nagsugod na ang among retreat. Mouliot gyud sa kong panumduman ang kwarta nga gastohan sa ordinasyon ug ang kwarta, ID ug atm card nga nahiuban sa akong pitaka. Kwarta ang akong gipakadak-an og hunahuna…kwarta pud ang nawala. Nisulod ko sa kapilya, nakighinabi sa atong Ginoo ug as usual kahilom ang miputos sa akong kinatibuk-an samtang nag-alindasay ang akong galamhan kay nawad-an lagi. Ang pag-ampo ko niadtong higayona daw ang bugno ni Jacob ug sa Anghel sa Dios. Wa lang ko dangtig kaadlawon didto. Mi-surrender ko. Nakapamalandong ko nga basin mahimo kong nawong og kwarta kung magpunay kog palandong og kwarta.
Kwarta kadtong akong gihunahuna…kwarta pud ang nawala. Ug naamgohan ko nga kadto diay ang kinadak-ang gasa sa Dios kanako sa akong pagretreat. Ang akong gisaligan niadtong panahona dili si Jesus kay dili siya ang akong gisaligan, nabanga kos laing butang nga unta usa ra may kinahanglan niadtong higayona; ang pagtagamtam sa gugma ni Jesus diha sa pagpamalandong. Gasa kadto tungod kay gumikan niadtong hitaboa, nahinumdom ko nga walay mas maayo pang saliganan kay sa Ginoo. Hinaut nga nakatampo kadto sa akong pagtubo isip usa ka Kristiyano kay kasagaran sa mga pait nga hitabo,(matud pa ni Fr. Mark) diha man motubo ang atong pagkatawo.
Diha sa pagkabuak sa kabhang nga atong gisaligan, makagawas ug makakita kitag mas maayo pang kalibutan kay sa kaseguruhan sulod kabhang. Seguro lagi apan ngiob man pud.
ariel demecillo dutosme
Grabe parts…first time nako…sakay sa eroplano…akong gisuwayan…pag-ampo ginamit ang breviario kauban ni Bernard akong classmate. Seguro ko nga di na mausab ang samang hitabo mao nga gilunggob namo ang maong kahigayonan sa pag-connect ngadto kang Lord sa aire samtang kami seminarista pa karon sa likod ning paril.
Annual Retreat man gud namo niadtong Oktubre 12-15. Didto kini namo gipahigayon sa Central Seminary sa Royal and Pontifical University of Santo Tomas, sa Manila, maong nakabyahe mis kahanginan. Didto, nagkabuang mig hinumdom sa among mga salitang ugat at salitang balbal sa paginusapay. Gibauran ko usab ang akong kaugalingon nga di magpunay’g hangadhangad kay masakpan unya ko nga dili taga-doon, nga di-ingon-nila.
Akong gidala sa akong pagretreat ang tanan kong gibati; ang kahangawa, kalipay, kahinam ug kabalisa. Mga pagbati nga bunga sa paghunahuna nga mao na kadto ang katapusang retreat namo isip laygo. Kay sa sunod namong retreat di na mi seminarista. Dugang pa niini mao ang gastohan sa umaabot nga ordinasyon kay mosugot kami’g sa dili, maapil mang gyud nang kwarta. Morag apiki ra ba gyud ko anang bahina kanunay. (Ilabi na gyud sa sitwasyon nga kung momahal ang lana, momahal pud ang mga palaliton tulin pas manatad, apan kung mobarato gani ang lana, dyutay ra gyuy nius-os.) Gastohanan, maoy napahimug-atan kos akong pangisip.
Samtang didto mi sa atubangan sa main building sa UST, kalit nga misuol ang sakit namo; kalit kami nga pagkaging sa dihang may misyagit og picture brothers! Ug sa dihang ako ang mikuhag hulagway sa akong mga kalumon, wa ko kaalinggat nga nahulog diay ang akong pitaka gikan sa akong camouflage nga karsones. Gibundakan pa gyud mig ulan di nanagan mi. Pila ra may sulti, ug sukad niadtong gutloa wa na gyud mi magkita ug sa akong pitaka.
Nagsugod na ang among retreat. Mouliot gyud sa kong panumduman ang kwarta nga gastohan sa ordinasyon ug ang kwarta, ID ug atm card nga nahiuban sa akong pitaka. Kwarta ang akong gipakadak-an og hunahuna…kwarta pud ang nawala. Nisulod ko sa kapilya, nakighinabi sa atong Ginoo ug as usual kahilom ang miputos sa akong kinatibuk-an samtang nag-alindasay ang akong galamhan kay nawad-an lagi. Ang pag-ampo ko niadtong higayona daw ang bugno ni Jacob ug sa Anghel sa Dios. Wa lang ko dangtig kaadlawon didto. Mi-surrender ko. Nakapamalandong ko nga basin mahimo kong nawong og kwarta kung magpunay kog palandong og kwarta.
Kwarta kadtong akong gihunahuna…kwarta pud ang nawala. Ug naamgohan ko nga kadto diay ang kinadak-ang gasa sa Dios kanako sa akong pagretreat. Ang akong gisaligan niadtong panahona dili si Jesus kay dili siya ang akong gisaligan, nabanga kos laing butang nga unta usa ra may kinahanglan niadtong higayona; ang pagtagamtam sa gugma ni Jesus diha sa pagpamalandong. Gasa kadto tungod kay gumikan niadtong hitaboa, nahinumdom ko nga walay mas maayo pang saliganan kay sa Ginoo. Hinaut nga nakatampo kadto sa akong pagtubo isip usa ka Kristiyano kay kasagaran sa mga pait nga hitabo,(matud pa ni Fr. Mark) diha man motubo ang atong pagkatawo.
Diha sa pagkabuak sa kabhang nga atong gisaligan, makagawas ug makakita kitag mas maayo pang kalibutan kay sa kaseguruhan sulod kabhang. Seguro lagi apan ngiob man pud.
No comments:
Post a Comment